top of page
  • Foto van schrijverCaro Suringar

Art.1: voor een samenleving waarbinnen iedereen gehoord en gezien wordt

Hoe kunnen we in deze tijd met elkaar in verbinding blijven binnen organisaties? Jeske ging in gesprek met Niki Eleveld, coördinator van de educatie afdeling bij Art.1 Midden Nederland. Ze spraken over idealisme, mentale gezondheid en het belang van incheck-rondjes.


Niki werkt bij Art.1 MN: het regionale expertisecentrum op het gebied van het voorkomen en bestrijden van discriminatie. Het is een meldpunt waar je ervaringen van discriminatie kunt melden en ondersteuning kan krijgen als je te maken hebt met ongelijke behandeling. Niki werkt bij de afdeling educatie. Zij verzorgt en organiseert onder andere trainingen om meer inzicht en handelingsmogelijkheden te krijgen om voor inclusie te zorgen: dat iedereen gelijkwaardig behandeld wordt.





Diversiteit

In haar werk ervaart Niki dat het belangrijk is om contact te hebben met collega’s. De diversiteit in mensen die bij Art.1 MN werken, levert verschillende invalshoeken op in het werk. ‘We werken veel samen. Discriminatie is een complex onderwerp, dat in verschillende dimensies van de samenleving speelt. Daarom moeten we hier met verschillende perspectieven kijken. Zo kunnen we casussen goed analyseren en deze expertise ook laten terugkomen in adviezen en rapportages. We zijn gewend elkaar constant constructieve feedback te geven, bijvoorbeeld: welke woorden gebruik je in een gesprek of in het schrijven van een rapportage?’


'Iedereen heeft een intrinsieke motivatie om hier te werken.'

Naast contact over de inhoud, is er ook veel persoonlijk contact binnen Art1 MN. ‘De inhoud voelt vaak persoonlijk voor ons’, vertelt Niki. ‘Iedereen heeft een intrinsieke motivatie om hier te werken. Er is daarbij zeker aandacht voor hoe het met ons gaat. We bespreken hoe het met ons gaat en wat we van elkaar nodig hebben.’ Elke week staan we hier bij stil in het teamoverleg door middel van een incheck-rondje. Iedereen vertelt hoe het gaat en waar ze mee bezig zijn. Vervolgens wordt er gevraagd waar ze elkaar bij kunnen helpen.


Niki’s droom en angst

Op de vraag: ‘wat is je droom binnen Art.1 MN?’ antwoordt Niki dat haar droom een samenleving is, waarbinnen iedereen gezien en gehoord wordt. Dat is tegelijkertijd een droom die zij deelt met haar collega’s en die hen bindt. ‘En die ook soms geuit mag worden in frustratie: hoe kan het dat sommige mensen niet snappen dat hier de kern zit?’ Verdriet en frustratie over wanneer hun droom niet gerealiseerd wordt, mag er zijn.


Niki's droom binnen Art.1 MN: een samenleving waarbinnen iedereen gezien en gehoord wordt.

Daar zit ook haar angst: de angst dat een project bijvoorbeeld niet lukt, dat het geen zin heeft. ‘Het is idealistisch werk wat wij doen. Als dingen niet goed gaan, kan het persoonlijk z’n tol eisen. Dat je het gevoel hebt dat je het niet goed hebt gedaan. Daar moet iemand dapper voor zijn, om dat uit te spreken.’


Hoe ga je er dan mee om, als je het niet meer ziet zitten? Als je keihard hebt gewerkt aan een project, dat niet van de grond komt? Daarbij is het ten eerste waardevol om het uit te spreken, vindt Niki. ‘Kunnen zeggen: ik heb hulp nodig. Ik heb het nodig dat mensen met me mee denken.’ Ten tweede is het belangrijk om langere tijd te blijven inchecken met iemand, als het minder goed gaat. ‘Sommige ontwikkelingen in de samenleving raken mensen persoonlijk. Bijvoorbeeld de ontwikkelingen en geluiden rondom Black Lives Matter, dat raakt voor sommigen aan trauma’s. Mensen vallen uit. Dan wordt er gebeld, worden er bloemen gestuurd en wordt er wekelijks ingecheckt.’ Er wordt dan onderling afgesproken wie het dichtst bij de college staat, en elke week met de collega contact opneemt om te vragen hoe het gaat.


Het belang van inchecken

Niki benoemt hierin dat de werksfeer binnen Art.1 MN een voorbeeld kan zijn voor andere organisaties. Er wordt erkend dat je een persoon bent met een heel leven, dat verder meespeelt. Je hebt niet enkel een werkleven. Daarnaast is mentale gezondheid en zelfzorg belangrijk. ‘Mijn directeur herinnert mij eraan, dat ik af en toe rust mag nemen. Bijvoorbeeld na mijn bruiloft vond zij het belangrijk dat ik ruimte nam om hier bewust mee bezig te zijn. De persoonlijke dimensie, die mag soms ook prioriteit hebben.’


De tip die Niki meegeeft aan organisaties in deze tijd, om verbinding met elkaar te behouden is: blijven vragen hoe het met elkaar gaat. Het liefst op een vast tijdstip binnen de week. Door middel van een incheck-rondje of een belrondje, dat één collega de anderen opbelt. ‘Het kunnen bespreken dat je stress ervaart, biedt op zichzelf al veel ruimte.’


'Het kunnen bespreken dat je stress ervaart, biedt op zichzelf al veel ruimte.'
58 weergaven
bottom of page